English
lone62 guestbook (17) Sign guestbook
ﯾﺎﺭ ﻣﻦ ﯾﻮﺳﻒ ﻧﯿﺎ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﮐﺴﯽ
ﯾﻌﻘﻮﺏ ﻧﯿﺴﺖ
ﻟﺤﻈﻪ ﺍﯼ ﭼﺸﻤﺎﻧﺸﺎﻥ ﺍﺯ ﺩﻭﺭﯾﺖ
ﻣﺮﻃﻮﺏ ﻧﯿﺴﺖ
ﺍﯼ ﮔﻞ ﺯﯾﺒﺎﯼ ﻣﻦ ﺍﺯ ﻏﺮﺑﺘﺖ ﺍﺷﮑﯽ
ﻧﺮﯾﺨﺖ
ﻧﺎﺯﻧﯿﻦ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﺧﺪﺍ ﻫﻢ ﭘﯿﺸﺸﺎﻥ
ﻣﺤﺒﻮﺏ ﻧﯿﺴﺖ
ﻧﻮﺑﻬﺎﺭﻡ ﺩﺭ ﻓﺮﺍﻗﺖ ﻫﯿﭻ ﮐﺲ
ﻣﺤﺰﻭﻥ ﻧﺸﺪ
ﻣﻨﺠﯽ ﺍﻧﺴﺎﻧﯿﺖ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﺷﺮﺍﯾﻂ ﺟﻮﺭ
ﻧﯿﺴﺖ
ﮔﺮﭼﻪ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺟﻤﻌﻪ ﺍﯼ ﺯﯾﺒﺎ ﺩﻋﺎﯾﺖ
ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ
ﺍﯾﻦ ﺩﻋﺎﻫﺎ ﺑﺮ ﺯﺑﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﺟﻨﺴﺸﺎﻥ
ﻣﺮﻏﻮﺏ ﻧﯿﺴﺖ...
ﯾﻌﻘﻮﺏ ﻧﯿﺴﺖ
ﻟﺤﻈﻪ ﺍﯼ ﭼﺸﻤﺎﻧﺸﺎﻥ ﺍﺯ ﺩﻭﺭﯾﺖ
ﻣﺮﻃﻮﺏ ﻧﯿﺴﺖ
ﺍﯼ ﮔﻞ ﺯﯾﺒﺎﯼ ﻣﻦ ﺍﺯ ﻏﺮﺑﺘﺖ ﺍﺷﮑﯽ
ﻧﺮﯾﺨﺖ
ﻧﺎﺯﻧﯿﻦ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﺧﺪﺍ ﻫﻢ ﭘﯿﺸﺸﺎﻥ
ﻣﺤﺒﻮﺏ ﻧﯿﺴﺖ
ﻧﻮﺑﻬﺎﺭﻡ ﺩﺭ ﻓﺮﺍﻗﺖ ﻫﯿﭻ ﮐﺲ
ﻣﺤﺰﻭﻥ ﻧﺸﺪ
ﻣﻨﺠﯽ ﺍﻧﺴﺎﻧﯿﺖ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﺷﺮﺍﯾﻂ ﺟﻮﺭ
ﻧﯿﺴﺖ
ﮔﺮﭼﻪ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺟﻤﻌﻪ ﺍﯼ ﺯﯾﺒﺎ ﺩﻋﺎﯾﺖ
ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ
ﺍﯾﻦ ﺩﻋﺎﻫﺎ ﺑﺮ ﺯﺑﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﺟﻨﺴﺸﺎﻥ
ﻣﺮﻏﻮﺏ ﻧﯿﺴﺖ...
ﯾﮏ ﺷﺒﻲ ﻣﺠﻨﻮﻥ ﻧﻤﺎﺯﺵ ﺭﺍ
ﺷﮑﺴﺖ
ﺑﻲ ﻭﺿﻮ ﺩﺭ ﮐﻮﭼﻪ ﻱ ﻟﻴﻼ ﻧﺸﺴﺖ
ﻋﺸﻖﺁﻥ ﺷﺐ ﻣﺴﺖ ﻣﺴﺘﺶ ﮐﺮﺩﻩ
ﺑﻮﺩ
ﻓﺎﺭﻍ ﺍﺯ ﺟﺎﻡ ﺍﻟﺴﺘﺶ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ
ﺳﺠﺪﻩ ﺍﻱ ﺯﺩ ﺑﺮ ﻟﺐ ﺩﺭﮔﺎﻩ ﺍﻭ
ﭘﺮ ﺯ ﻟﻴﻼ ﺷﺪ ﺩﻝ ﭘﺮ ﺁﻩ ﺍﻭ
ﮔﻔﺖ ﻳﺎ ﺭﺏ ﺍﺯ ﭼﻪ ﺧﻮﺍﺭﻡ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻱ؟
ﺑﺮ ﺻﻠﻴﺐﻋﺸﻖﺩﺍﺭﻡ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻱ
ﺟﺎﻡ ﻟﻴﻼ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﺳﺘﻢ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﻱ
ﻭﻧﺪﺭ ﺍﻳﻦ ﺑﺎﺯﻱ ﺷﮑﺴﺘﻢ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﻱ
ﻧﺸﺘﺮﻋﺸﻖﺵ ﺑﻪ ﺟﺎﻧﻢ ﻣﻴﺰﻧﻲ
ﺩﺭﺩﻡ ﺍﺯ ﻟﻴﻼﺳﺖ ﺁﻧﻢ ﻣﻴﺰﻧﻲ
ﺧﺴﺘﻪ ﺍﻡ ﺯﻳﻦﻋﺸﻖﺩﻟﺨﻮﻧﻢ ﻣﮑﻦ
ﻣﻦ ﮐﻪ ﻣﺠﻨﻮﻧﻢ ﺗﻮ ﻣﺠﻨﻮﻧﻢ ﻧﮑﻦ
ﻣﺮﺩ ﺍﻳﻦ ﺑﺎﺯﻳﭽﻪ ﺩﻳﮕﺮ ﻧﻴﺴﺘﻢ
ﺍﻳﻦ ﺗﻮ/ﺍﻳﻦ ﻟﻴﻼﻱ ﺗﻮ.....ﻣﻦ ﻧﻴﺴﺘﻢ
ﮔﻔﺖ ﺍﻱ ﺩﻳﻮﺍﻧﻪ ﻟﻴﻼﻳﺖ ﻣﻨﻢ.
ﺩﺭ ﺭﮒ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﻭ ﭘﻴﺪﺍﻳﺖ ﻣﻨﻢ
ﺳﺎﻟﻬﺎ ﺑﺎ ﺟﻮﺭ ﻟﻴﻼ ﺳﺎﺧﺘﻲ
ﻣﻦ ﮐﻨﺎﺭﺕ ﺑﻮﺩﻡ ﻭ ﻧﺸﻨﺎﺧﺘﻲ
ﻋﺸﻖﻟﻴﻼ ﺩﺭ ﺩﻟﺖ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻢ.
ﺻﺪﻗﻤﺎﺭﻋﺸﻖﻳﮑﺠﺎ ﺑﺎﺧﺘﻢ
ﮐﺮﺩﻣﺖ ﺁﻭﺍﺭﻩ ﺻﺤﺮﺍ ﻧﺸﺪ
ﮔﻔﺘﻢ ﻋﺎﻗﻞ ﻣﻴﺸﻮﻱ ﺍﻣﺎ ﻧﺸﺪ
ﺳﻮﺧﺘﻢ ﺩﺭ ﺣﺴﺮﺕ ﻳﮏ ﻳﺎ ﺭﺑﺖ
ﻏﻴﺮ ﻟﻴﻼ ﺑﺮ ﻧﻴﺎﻣﺪ ﺍﺯ ﻟﺒﺖ
ﺭﻭﺯ ﻭ ﺷﺐ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺻﺪﺍ ﮐﺮﺩﻱ ﻭﻟﻲ..
ﺩﻳﺪﻡ ﺍﻣﺸﺐ ﺑﺎ ﻣﻨﻲ ﮔﻔﺘﻢ ﺑﻠﻲ..
ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﻮﺩﻡ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺳﺮ ﻣﻴﺰﻧﻲ
ﺩﺭ ﺣﺮﻳﻢ ﺧﺎﻧﻪ ﺍﻡ ﺩﺭ ﻣﻴﺰﻧﻲ
ﺣﺎﻝ ﺍﻳﻦ ﻟﻴﻼ ﮐﻪ ﺧﺎﺭﺕ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ
ﺩﺭﺱﻋﺸﻖﺵ ﺑﻲ ﻗﺮﺍﺭﺕ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ
ﻣﺮﺩ ﺭﺍﻫﺶ ﺑﺎﺵ ﺗﺎ ﺷﺎﻫﺖ ﮐﻨﻢ.
ﺻﺪ ﭼﻮ ﻟﻴﻼ ﮐﺸﺘﻪ ﺩﺭ ﺭﺍﻫﺖ
ﮐﻨﻢ**********
دلم گرفته آسمون ، نمی تونم گریه کنم
شکنجه می شم از خودم ، نمی تونم شکوه کنم
انگاری کوه غصه ها رو سینه من اومده
باز داره باورم می شه ، خنده به من نیوموده
دلم گرفته آسمون از خودتم خسته ترم
تو روزگار بی کسی یه عمره که در به درم
حتی صدای نفسم ، می گه که توی قفسم
من واسه آتیش زدن یه کوله بار شب بسم
دلم گرفته آسمون ، یه کم منو حوصله کن
نگو که از این روزگار ، یه خورده کمتر گله کن
منو به بازی می گیرن عقربه های ساعتم
برگه تقویم می کنه لحظه به لحظه لعنتم
آهای زمین نچرخ تا آروم بگیره یه آدم شکسته تن
خدا خودت به داد این بنده رو سیاهت برس، خدا جونم بیشتر از هر موقع بهت نیاز دارم
شکنجه می شم از خودم ، نمی تونم شکوه کنم
انگاری کوه غصه ها رو سینه من اومده
باز داره باورم می شه ، خنده به من نیوموده
دلم گرفته آسمون از خودتم خسته ترم
تو روزگار بی کسی یه عمره که در به درم
حتی صدای نفسم ، می گه که توی قفسم
من واسه آتیش زدن یه کوله بار شب بسم
دلم گرفته آسمون ، یه کم منو حوصله کن
نگو که از این روزگار ، یه خورده کمتر گله کن
منو به بازی می گیرن عقربه های ساعتم
برگه تقویم می کنه لحظه به لحظه لعنتم
آهای زمین نچرخ تا آروم بگیره یه آدم شکسته تن
خدا خودت به داد این بنده رو سیاهت برس، خدا جونم بیشتر از هر موقع بهت نیاز دارم
نازم آن آموزگاری را که در یک نصف روز / دانش‌آموزان عالم را همه دانا کند ابتدا قانون آزادی نویسد بر زمین / بعد از آن با خون هفتاد و دو تن امضا کند
ﺁﺩﻡ ﻫـﺎ ﻣﯽ ﺁﯾﻨـﺪﺯﻧـﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﻨﻨـﺪﻣﯽ ﻣﯿـﺮﻧـﺪ ﻭ ﻣﯽﺭﻭﻧـﺪ ...ﺍﻣـﺎ ﻓـﺎﺟﻌـﻪ ﯼﺯﻧـﺪﮔﯽ ِ ﺗــﻮﺁﻥ ﻫـﻨﮕـﺎﻡ ﺁﻏـﺎﺯﻣﯽ ﺷـﻮﺩﮐـﻪﺁﺩﻣﯽ ﻣﯽ ﺭﻭﺩﺍﻣــﺎ ﻧـﻤﯽﻣﯿـﺮﺩ! ﻣـﯽﻣـــﺎﻧــﺪﻭ ﻧﺒـﻮﺩﻧـﺶ ﺩﺭ ﺑـﻮﺩﻥﺗـﻮﭼﻨـﺎﻥ ﺗـﻪ ﻧـﺸﯿـﻦ ﻣﯽﺷـﻮﺩﮐـﻪ ﺗـــﻮ ﻣﯽ ﻣﯿـﺮﯼﺩﺭﺣﺎﻟـﯽ ﮐـﻪ ﺯﻧــﺪﻩ ﺍﯼ ...* * ** * *
)ﺷﻌﺮﯼ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺟﻮﺍﻧﯽ ﺍﺯ ﻣﺤﻤﺪﺣﺴﯿﻦ ﺷﻬﺮﯾﺎﺭ ﺷﻤﻊ ﺟﻮﺍﻧﯽ...ﺟﻮﺍﻧﯽ ﺷﻤﻊ ﺭَﻩ ﻛﺮﺩﻡ،ﻛﻪ ﯾﺎﺑﻢ ﺯﻧﺪﮔﺎﻧﯽ ﺭﺍ ﻧﺠُﺴﺘﻢ ﺯﻧﺪﮔﺎﻧﯽ ﺭﺍ ﻭ،ﮔﻢ ﻛﺮﺩﻡﺟﻮﺍﻧﯽ ﺭﺍ ﻛﻨﻮﻥ ﺑﺎ ﺑﺎﺭ ﭘﯿﺮﯼ ﺁﺭﺯﻭﻣﻨﺪﻡ ﻛﻪ ﺑﺮﮔﺮﺩﻡ ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺟﻮﺍﻧﯽ ﻛﻮﺭﻩ ﺭﺍﻩِﺯﻧﺪﮔﺎﻧﯽ ﺭﺍ ﺑﯿﺎﺩِﯾﺎﺭ ﺩﯾﺮﯾﻦ،ﻛﺎﺭﻭﺍﻥ ﮔﻢ ﻛﺮﺩﻩ ﺭﺍ ﻣﺎﻧﻢ ﻛﻪ ﺷﺐ ﺩﺭ ﺧﻮﺍﺏﺑﯿﻨﺪ،ﻫﻤﺮﻫﺎﻥِﻛﺎﺭﻭﺍﻧﯽ ﺭﺍ ﺑﻬﺎﺭﯼ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻣﺎ ﺭﺍﻫﻢ،ﺷﻜﺮ ﺧﻮﺍﺑﯽّ ﻭ ﺭﺅﯾﺎﯾﯽ ﭼﻪ ﻏﻔﻠﺖ ﺩﺍﺷﺘﯿﻢ ﺍﯼ ﮔُﻞ ﺷﺒﯿﺨﻮﻥ ﺧﺰﺍﻧﯽ ﺭﺍ ﭼﻪ ﺑﯿﺪﺍﺭﯼّﺗﻠﺨﯽ ﺑﻮﺩ،ﺯﺁﻥﺧﻮﺍﺏِﺧﻮﺵ ﻣﺴﺘﯽ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻛﺎﻣﻢ ﺑﻪ ﺯﻫﺮ ﺁﻟﻮﺩ،ﺷﻬﺪ ﺷﺎﺩﻣﺎﻧﯽ ﺭﺍ ﺳﺨﻦ ﺑﺎ ﻣﻦ ﻧﻤﯿﮕﻮﯾﯽ،ﺍﻻ ﺍﯼ ﻫﻤﺰﺑﺎﻥِﺩﻝ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻛﻪ ﮔﻮﯾﻢ؟ ﺷﻜﻮﻩ ﯼ ﺑﯽ ﻫﻤﺰﺑﺎﻧﯽ ﺭﺍﻧﺴﯿﻢ ﺯﻟﻒ ﺟﺎﻧﺎﻥ ﻛﻮ؟ﻛﻪ ﭼﻮﻥ ﺑﺮﮒ ﺧﺰﺍﻥ ﺩﯾﺪﻩ ﺑﻪ ﭘﺎﯼ ﺳﺮﻭ ﺧﻮﺩ ﺩﺍﺭﻡ،ﻫﻮﺍﯼ ﺟﺎﻧﻔﺸﺎﻧﯽ ﺭﺍ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﮔﺮﺩﺷﯽ ﺩﺍﺭﯼ،ﺑﻼﯼ ﺟﺎﻥ ﺧﺪﺍ ﺭﺍﺑﺮﻣﮕﺮﺩﺍﻥ ﺍﯾﻦ ﺑﻼﯼِﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﺭﺍ ﻧﻤﯿﺮﯼ[ﺷﻬﺮﯾﺎﺭ]ﺍﺯ ﺷﻌﺮ ﺷﯿﺮﯾﻦِﺭﻭﺍﻥ ﮔﻔﺘﻦ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺁﺏ ﺑﻘﺎ ﺟﻮﯾﻨﺪ،ﻋﻤﺮ ﺟﺎﻭﺩﺍﻧﯽ ﺭﺍ
ﺑﻪ ﺧﺪﺍﺣﺎﻓﻈﯽ ﺗﻠﺦ ﺗﻮ ﺳﻮﮔﻨﺪ، ﻧﺸﺪ ﺑﻪ ﺧﺪﺍﺣﺎﻓﻈﯽ ﺗﻠﺦ ﺗﻮ ﺳﻮﮔﻨﺪ، ﻧﺸﺪ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺭﻓﺘﯽ ﻭ ﺩﻟﻢ ﺛﺎﻧﯿﻪ ﺍﯼ ﺑﻨﺪ ﻧﺸﺪ ﻟﺐ ﺗﻮ ﻣﯿﻮﻩ ﯼ ﻣﻤﻨﻮﻉ ﻭﻟﯽ ﻟﺐ ﻫﺎﯾﻢ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺍﺯ ﻃﻌﻢ ﻟﺐ ﺳﺮﺥ ﺗﻮ ﺩﻝ ﮐﻨﺪ، ﻧﺸﺪ ﺑﺎ ﭼﺮﺍﻏﯽ ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﮔﺸﺘﻢ ﻭ ﮔﺸﺘﻢ ﺩﺭ ﺷﻬﺮ ﻫﯿﭻ ﮐﺲ، ﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻧﺸﺪ ﻫﺮ ﮐﺴﯽ ﺩﺭ ﺩﻝ ﻣﻦ ﺟﺎﯼ ﺧﻮﺩﺵ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﺩ ﺟﺎﻧﺸﯿﻦ ﺗﻮ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺳﯿﻨﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻧﺸﺪ ﺧﻮﺍﺳﺘﻨﺪ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺑﮕﻮﯾﻨﺪ ﺷﺒﯽ ﺷﺎﻋﺮﻫﺎ ﻋﺎﻗﺒﺖ ﺑﺎ ﻗﻠﻢ ﺷﺮﻡ ﻧﻮﺷﺘﻨﺪ: ﻧﺸﺪ! ﻓﺎﺿﻞ ﻧﻈﺮﯼ
to age baz koni panjareyi samte delat mitavan goft ke man chelcheleye lale toam mesle yek poupake sarm zade dar baresh barf sakht mohtaj be garmaye toam 
(ـ بهترین دوست اون دوستیه که بتونی باهاش روی یه سکو ساکت بشینی و چیزی نگی و فقط تو چشماش نگاه کنی و وقتی ازش دور میشی٬ حس کنی بهترین گفتگوی عمرت روداشتی. )
(ـ تا وقتی دوستی رو از دست ندادیم٬ قدرش رو نمی دونیم ولی در عین حال تا وقتی نخوایم اونو دوباره بدست بیاریم٬ نمیدونیم کیو از دست دادیم.)
(ـ در عرض یک دقیقه میشه کسی رو خرد کرد٬ در یک ساعت میشه کسی رو دوست داشت در یک روز میشه عاشق شد ولی یک عمر طول میکشه تا کسی رو فراموش کرد. )
(ـ دقایقی تو زندگی هستن که دلت برای کسی اونقدر تنگ میشه که میخوای اونو از رویات بکشی بیرون و توی دنیای واقعی بغلش کنی. )
(ـ شادی برای اونایی که گریه میکن و یا صدمه میبینن زنده است٬ برای اونایی که دنبالش میگردن و اونایی که امتحانش کردن.چون فقط اینها هستن که اهمیت دیگران رو تو زندگیشون میفهمن. )
(ـ عشق با یک لبخند شروع میشه٬ با یه بوسه رشد میکنه و با اشک تموم میشه.روشنترین آینده همیشه روی گذشته فراموش شده شکل میگیره.نمیشه تا وقتی که دردها و رنج ها رو دور نریختی٬ توی زندگی به درستی پیش بری. )
(ـ شما میتونید یک رابطه دوستی را پایان دهید اما هرگز نمیتونید چشمان خود را بر احساس عاشق بودن که همچون قطراتی در قلب شما برای همیشه باقی میمونه٬ ببندید.اگر هم چنین کاری بکنید٬ این قطرات عشق هستن که از قلب شما به صورت قطرات اشک بر گونه شما پدیدار میگردند.)
(ـ اینکه تمام عشقت رو به کسی بدی٬ تضمینی بر این نیست که اون هم همین کار رو بکنه٬ پس انتظار عشق متقابل نداشته باش.فقط منتظر باش ته اینکه عشق آروم تو قلبش رشد کنه و اگه این طور نشد٬ خوشحال باش که توی قلب تو رشد کرده. )
(ـ با هرکس همانطور رفتار کن که او با تو رفتار میکنه٬ نه خودت رو برای کسی بکش که فکر کنه حالا چه خبره و نه اینکه اونقدر کم محلی کن که رابطتون روز به روز سردتر بشه٬ همیشه در زندگی اعتدال رو رعایت کن٬ حتی در عشق ورزیدن به دیگران.)
(ـ هیچگاه غرورت رو زیر پا نذار و در همه زمان و همه مکان در برابر مسائل محکم برخورد کن و از خودت اعتماد به نفس نشون بده٬چون در غیر این صورت نقطه ضعفی برات بشمار میاد که میتونه بلاخره در یه جایی بهت ضربه بزنه.به خصوص در مورد پسرها این مسئله باید حتما رعایت بشه٬ چون دختر ها از پسرایی که اعتماد به نفس ندارن و غرور خودشونُ زیر پا میذارن٬ خوششون نمیاد.حق هم دارن چون همچین پسری با چنین شخصیت سستی چطوری
(ـ تا وقتی دوستی رو از دست ندادیم٬ قدرش رو نمی دونیم ولی در عین حال تا وقتی نخوایم اونو دوباره بدست بیاریم٬ نمیدونیم کیو از دست دادیم.)
(ـ در عرض یک دقیقه میشه کسی رو خرد کرد٬ در یک ساعت میشه کسی رو دوست داشت در یک روز میشه عاشق شد ولی یک عمر طول میکشه تا کسی رو فراموش کرد. )
(ـ دقایقی تو زندگی هستن که دلت برای کسی اونقدر تنگ میشه که میخوای اونو از رویات بکشی بیرون و توی دنیای واقعی بغلش کنی. )
(ـ شادی برای اونایی که گریه میکن و یا صدمه میبینن زنده است٬ برای اونایی که دنبالش میگردن و اونایی که امتحانش کردن.چون فقط اینها هستن که اهمیت دیگران رو تو زندگیشون میفهمن. )
(ـ عشق با یک لبخند شروع میشه٬ با یه بوسه رشد میکنه و با اشک تموم میشه.روشنترین آینده همیشه روی گذشته فراموش شده شکل میگیره.نمیشه تا وقتی که دردها و رنج ها رو دور نریختی٬ توی زندگی به درستی پیش بری. )
(ـ شما میتونید یک رابطه دوستی را پایان دهید اما هرگز نمیتونید چشمان خود را بر احساس عاشق بودن که همچون قطراتی در قلب شما برای همیشه باقی میمونه٬ ببندید.اگر هم چنین کاری بکنید٬ این قطرات عشق هستن که از قلب شما به صورت قطرات اشک بر گونه شما پدیدار میگردند.)
(ـ اینکه تمام عشقت رو به کسی بدی٬ تضمینی بر این نیست که اون هم همین کار رو بکنه٬ پس انتظار عشق متقابل نداشته باش.فقط منتظر باش ته اینکه عشق آروم تو قلبش رشد کنه و اگه این طور نشد٬ خوشحال باش که توی قلب تو رشد کرده. )
(ـ با هرکس همانطور رفتار کن که او با تو رفتار میکنه٬ نه خودت رو برای کسی بکش که فکر کنه حالا چه خبره و نه اینکه اونقدر کم محلی کن که رابطتون روز به روز سردتر بشه٬ همیشه در زندگی اعتدال رو رعایت کن٬ حتی در عشق ورزیدن به دیگران.)
(ـ هیچگاه غرورت رو زیر پا نذار و در همه زمان و همه مکان در برابر مسائل محکم برخورد کن و از خودت اعتماد به نفس نشون بده٬چون در غیر این صورت نقطه ضعفی برات بشمار میاد که میتونه بلاخره در یه جایی بهت ضربه بزنه.به خصوص در مورد پسرها این مسئله باید حتما رعایت بشه٬ چون دختر ها از پسرایی که اعتماد به نفس ندارن و غرور خودشونُ زیر پا میذارن٬ خوششون نمیاد.حق هم دارن چون همچین پسری با چنین شخصیت سستی چطوری
AGAR ASHEGH SHODAN PAS YEKGONAH AST …DELE ASHEGH SHEKASTAN SADGONAH AST…AGAR MAH BODAM BE HARJA KEBODI,SORAGHET RO AZ KHODAMIGEREFTAM …AGAR SANG BODAM BE HARJA KEBODI,SARE RAHGOZARE TO JAMIGEREFTAM …AGAR MAH BODI BE SAD NAZSHAYAD,SHABI BAR LABE BAMAMMINESHASTI …AGAR SANG BODI BE HARJA KEBODAM,MARA MISHEKASTI ...AGE BA TO BODAN ESHTEBAHE,AGETO RO KHASTAN ESHTEBAHE,AGEASHEGHE TO BODANESHTEBAHE,AGE VASE TO MORDANESHTEBAHE,PAS BEDON KE TOGHASHANG TARIN ESHTEBAHI
ﺷﻘﺎﯾﻖ ﮔﻔﺖ :ﺑﺎ ﺧﻨﺪﻩ ﻧﻪ ﺑﯿﻤﺎﺭﻡ، ﻧﻪﺗﺒﺪﺍﺭﻡ ﺍﮔﺮ ﺳﺮﺧﻢ ﭼﻨﺎﻥ ﺁﺗﺶ ﺣﺪﯾﺚﺩﯾﮕﺮﯼ ﺩﺍﺭﻡ ﮔﻠﯽ ﺑﻮﺩﻡ ﺑﻪ ﺻﺤﺮﺍﯾﯽ ﻧﻪ ﺑﺎﺍﯾﻦ ﺭﻧﮓ ﻭ ﺯﯾﺒﺎﯾﯽ ﻧﺒﻮﺩﻡ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﻫﺮﮔﺰﻧﺸﺎﻥ ﻋﺸﻖ ﻭ ﺷﯿﺪﺍﯾﯽ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺭﻭﺯﻫﺎﯾﯽﮐﻪ ﺯﻣﯿﻦ ﺗﺒﺪﺍﺭ ﻭ ﺳﻮﺯﺍﻥ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺻﺤﺮﺍ ﺩﺭﻋﻄﺶ ﻣﯽ ﺳﻮﺧﺖ ﺗﻤﺎﻡ ﻏﻨﭽﻪ ﻫﺎ ﺗﺸﻨﻪﻭﻣﻦ ﺑﯽ ﺗﺎﺏ ﻭ ﺧﺸﮑﯿﺪﻩ ﺗﻨﻢ ﺩﺭ ﺁﺗﺸﯽ ﻣﯽﺳﻮﺧﺖ ﺯ ﺭﻩ ﺁﻣﺪ ﯾﮑﯽ ﺧﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﭘﺎﯾﺶ ﺧﺎﺭﺑﻨﺸﺴﺘﻪ ﻭ ﻋﺸﻖ ﺍﺯ ﭼﻬﺮﻩ ﺍﺵ ﭘﯿﺪﺍﯼ ﭘﯿﺪﺍﺑﻮﺩ ﺯ ﺁﻧﭽﻪ ﺯﯾﺮ ﻟﺐ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ ﺷﻨﯿﺪﻡ ﺳﺨﺖﺷﯿﺪﺍ ﺑﻮﺩ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﻢ ﭼﻪ ﺑﯿﻤﺎﺭﯼ ﺑﻪ ﺟﺎﻥﺩﻟﺒﺮﺵ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩ-ﺍﻣﺎ- ﻃﺒﯿﺒﺎﻥ ﮔﻔﺘﻪﺑﻮﺩﻧﺪﺵ ﺍﮔﺮ ﯾﮏ ﺷﺎﺧﻪ ﮔﻞ ﺁﺭﺩ ﺍﺯﺁﻥ ﻧﻮﻋﯽﮐﻪ ﻣﻦ ﺑﻮﺩﻡ ﺑﮕﯿﺮﻧﺪ ﺭﯾﺸﻪ ﺍﺵ ﺭﺍ ﻭﺑﺴﻮﺯﺍﻧﻨﺪ ﺷﻮﺩ ﻣﺮﻫﻢ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﻟﺒﺮﺵ ﺁﻧﺪﻡﺷﻔﺎ ﯾﺎﺑﺪ ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﺑﺎ ﺧﻮﺩﺵ ﻣﯽ ﮔﻔﺖﺑﺴﯽ ﮐﻮﻩ ﻭ ﺑﯿﺎﺑﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺴﯽ ﺻﺤﺮﺍﯼﺳﻮﺯﺍﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﮔﻠﺶ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﯾﮏ ﺩﻡﻫﻢ ﻧﯿﺎﺳﻮﺩﻩ، ﮐﻪ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﭼﺸﻢ ﺍﻭ ﻧﺎﮔﻪ ﺑﻪﺭﻭﯼ ﻣﻦ ﺑﺪﻭﻥ ﻟﺤﻈﻪ ﺍﯼ ﺗﺮﺩﯾﺪ ﺷﺘﺎﺑﺎﻥ ﺷﺪﺑﻪ ﺳﻮﯼ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺁﺳﺎﻧﯽ ﻣﺮﺍ ﺑﺎ ﺭﯾﺸﻪ ﺍﺯﺧﺎﮐﻢ ﺟﺪﺍ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﺭﻩ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﻭ ﺍﻭ ﻣﯽ ﺭﻓﺖﻭ ﻣﻦ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﺍﻭ ﺑﻮﺩﻡ ﻭ ﺍﻭ ﻫﺮﻟﺤﻈﻪ ﺳﺮﺭﺍ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺑﺎﻻﻫﺎ ﺗﺸﮑﺮ ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ ﭘﺲ ﺍﺯﭼﻨﺪﯼ ﻫﻮﺍ ﭼﻮﻥ ﮐﻮﺭﮤ ﺁﺗﺶ، ﺯﻣﯿﻦ ﻣﯽﺳﻮﺧﺖ ﻭ ﺩﯾﮕﺮ ﺩﺍﺷﺖ ﺩﺭ ﺩﺳﺘﺶ ﺗﻤﺎﻡﺭﯾﺸﻪ ﺍﻡ ﻣﯽ ﺳﻮﺧﺖ ﺑﻪ ﻟﺐ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺗﺎﻭﻝﺩﺍﺷﺖ ﮔﻔﺖ:ﺍﻣﺎ ﭼﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﮐﺮﺩ؟ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺻﺤﺮﺍﮐﻪ ﺁﺑﯽ ﻧﯿﺴﺖ ﺑﻪ ﺟﺎﻧﻢ ﻫﯿﭻ ﺗﺎﺑﯽ ﻧﯿﺴﺖ ﺍﮔﺮﮔﻞ ﺭﯾﺸﻪ ﺍﺵ ﺳﻮﺯﺩ ﮐﻪ ﻭﺍﯼ ﺑﺮ ﻣﻦ ﺑﺮﺍﯼﺩﻟﺒﺮﻡ ﻫﺮﮔﺰ ﺩﻭﺍﯾﯽ ﻧﯿﺴﺖ ﻭ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﮔﻞ ﮐﻪﺟﺎﯾﯽ ﻧﯿﺴﺖ ﺧﻮﺩﺵ ﻫﻢ ﺗﺸﻨﻪ ﺑﻮﺩ ﺍﻣﺎ!ﻧﻤﯽ ﻓﻬﻤﯿﺪ ﺣﺎﻟﺶ ﺭﺍ ﭼﻨﺎﻥ ﻣﯽ ﺭﻓﺖ ﻭ ﻣﻦﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﺍﻭﺑﻮﺩﻡ ﻭ ﺣﺎﻻﻣﻦ ﺗﻤﺎﻡ ﻫﺴﺖ ﺍﻭﺑﻮﺩﻡ ﺩﻟﻢ ﻣﯽ ﺳﻮﺧﺖ ﺍﻣﺎ ﺭﺍﻩ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﮐﻮ ؟ﻧﻪ ﺣﺘﯽ ﺁﺏ،ﻧﺴﯿﻤﯽ ﺩﺭ ﺑﯿﺎﺑﺎﻥ ﮐﻮ ؟ ﻭ ﺩﯾﮕﺮﺩﺍﺷﺖ ﺩﺭ ﺩﺳﺘﺶ ﺗﻤﺎﻡ ﺟﺎﻥ ﻣﻦ ﻣﯽﺳﻮﺧﺖ ﮐﻪ ﻧﺎﮔﻪ ﺭﻭﯼ ﺯﺍﻧﻮﻫﺎﯼ ﺧﻮﺩ ﺧﻢﺷﺪ ﺩﮔﺮ ﺍﺯ ﺻﺒﺮ ﺍﻭ ﮐﻢ ﺷﺪ ﺩﻟﺶ ﻟﺒﺮﯾﺰ ﻣﺎﺗﻢﺷﺪ ﮐﻤﯽ ﺍﻧﺪﯾﺸﻪ ﮐﺮﺩ- ﺁﻧﮕﻪ- ﻣﺮﺍ ﺩﺭ ﮔﻮﺷﻪﺍﯼ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﯿﺎﺑﺎﻥ ﮐﺎﺷﺖ ﻧﺸﺴﺖ ﻭ ﺳﯿﻨﻪ ﺭﺍ ﺑﺎﺳﻨﮓ ﺧﺎﺭﺍﯾﯽ ﺯﻫﻢ ﺑﺸﮑﺎﻓﺖ ﺯﻫﻢﺑﺸﮑﺎﻓﺖ ﺍﻣﺎ ! ﺁﻩ ﺻﺪﺍﯼ ﻗﻠﺐ ﺍﻭ ﮔﻮﯾﯽﺟﻬﺎﻥ ﺭﺍ ﺯﯾﺮﻭ ﺭﻭ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ ﺯﻣﯿﻦ ﻭ ﺁﺳﻤﺎﻥﺭﺍ ﭘﺸﺖ ﻭ ﺭﻭ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ ﻭ ﻫﺮ ﭼﯿﺰﯼ ﮐﻪ ﻫﺮﺟﺎﺑﻮﺩ ﺑﺎ ﻏﻢ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺭﻭ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﻢ ﭼﻪﻣﯽ ﮔﻮﯾﻢ ؟ ﺑﻪ ﺟﺎﯼ ﺁﺏ، ﺧﻮﻧﺶ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﻦﻣﯽ ﺩﺍﺩ ﻭ ﺑﺮ ﻟﺐ ﻫﺎﯼ ﺍﻭ ﻓﺮﯾﺎﺩ "ﺑﻤﺎﻥ ﺍﯼﮔﻞ" ﮐﻪ ﺗﻮ ﺗﺎﺝ ﺳﺮﻡ ﻫﺴﺘﯽ ﺩﻭﺍﯼ ﺩﻟﺒﺮﻡﻫﺴﺘﯽ "ﺑﻤﺎﻥ ﺍﯼ ﮔﻞ" ﻭﻣﻦ ﻣﺎﻧﺪﻡ ﻧﺸﺎﻥﻋﺸﻖ ﻭ ﺷﯿﺪﺍﯾﯽ ﻭ ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﺭﻧﮓ ﻭ ﺯﯾﺒﺎﯾﯽ ﻭﻧﺎﻡ ﻣﻦ ﺷﻘﺎﯾﻖ ﺷﺪ ﮔﻞ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻋﺎﺷﻖﺷﺪ
ﺩﺭ ﻭﺻﻞ ﻫﻢ ﺯ ﻋﺸﻖ ﺗﻮ ﺍﯼ ﮔﻞ ﺩﺭ ﺁﺗﺸﻢﻋﺎﺷﻖ ﻧﻤﯽﺷﻮﯼ ﮐﻪ ﺑﺒﯿﻨﯽ ﭼﻪ ﻣﯽﮐﺸﻢﺑﺎ ﻋﻘﻞ ﺁﺏ ﻋﺸﻖ ﺑﻪ ﯾﮏ ﺟﻮ ﻧﻤﯽﺭﻭﺩﺑﯿﭽﺎﺭﻩ ﻣﻦ ﮐﻪ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺍﺯ ﺁﺏ ﻭ ﺁﺗﺸﻢﺩﯾﺸﺐ ﺳﺮﻡ ﺑﻪ ﺑﺎﻟﺶ ﻧﺎﺯ ﻭﺻﺎﻝ ﻭ ﺑﺎﺯﺻﺒﺤﺴﺖ ﻭ ﺳﯿﻞ ﺍﺷﮏ ﺑﻪ ﺧﻮﻥ ﺷﺴﺘﻪﺑﺎﻟﺸﻢﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﺭﺍ ﺷﮑﺎﯾﺘﯽ ﺍﺯ ﺟﻮﺭ ﺷﻤﻊ ﻧﯿﺴﺖﻋﻤﺮﯾﺴﺖ ﺩﺭ ﻫﻮﺍﯼ ﺗﻮ ﻣﯿﺴﻮﺯﻡ ﻭ ﺧﻮﺷﻢﺧﻠﻘﻢ ﺑﻪ ﺭﻭﯼ ﺯﺭﺩ ﺑﺨﻨﺪﻧﺪ ﻭ ﺑﺎﮎ ﻧﯿﺴﺖﺷﺎﻫﺪ ﺷﻮ ﺍﯼ ﺷﺮﺍﺭ ﻣﺤﺒﺖ ﮐﻪ ﺑﯽﻏﺸﻢﺑﺎﻭﺭ ﻣﮑﻦ ﮐﻪ ﻃﻌﻨﻪﯼ ﻃﻮﻓﺎﻥ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭﺟﺰ ﺩﺭ ﻫﻮﺍﯼ ﺯﻟﻒ ﺗﻮ ﺩﺍﺭﺩ ﻣﺸﻮﺷﻢﺳﺮﻭﯼ ﺷﺪﻡ ﺑﻪ ﺩﻭﻟﺖ ﺁﺯﺍﺩﮔﯽ ﮐﻪ ﺳﺮﺑﺎ ﮐﺲ ﻓﺮﻭ ﻧﯿﺎﻭﺭﺩ ﺍﯾﻦ ﻃﺒﻊ ﺳﺮﮐﺸﻢﺩﺍﺭﻡ ﭼﻮ ﺷﻤﻊ ﺳﺮ ﻏﻤﺶ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺯﺑﺎﻥﻟﺐ ﻣﯿﮕﺰﺩ ﭼﻮ ﻏﻨﭽﻪﯼ ﺧﻨﺪﺍﻥ ﮐﻪ ﺧﺎﻣﺸﻢﻫﺮ ﺷﺐ ﭼﻮ ﻣﺎﻫﺘﺎﺏ ﺑﻪ ﺑﺎﻟﯿﻦ ﻣﻦ ﺑﺘﺎﺏﺍﯼ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﺩﻟﮑﺶ ﻭ ﻣﺎﻩ ﭘﺮﯼﻭﺷﻢﻟﺐ ﺑﺮ ﻟﺒﻢ ﺑﻨﻪ ﺑﻨﻮﺍﺯﺵ ﺩﻣﯽ ﭼﻮﻧﯽﺗﺎ ﺑﺸﻨﻮﯼ ﻧﻮﺍﯼ ﻏﺰﻟﻬﺎﯼ ﺩﻟﮑﺸﻢﺳﺎﺯ ﺻﺒﺎ ﺑﻪ ﻧﺎﻟﻪ ﺷﺒﯽ ﮔﻔﺖ ﺷﻬﺮﯾﺎﺭﺍﯾﻦ ﮐﺎﺭ ﺗﺴﺖ ﻣﻦ ﻫﻤﻪ ﺟﻮﺭ ﺗﻮ ﻣﯽﮐﺸﻢ
